امشب برنامه ی بدون توقف شبکه ی سه رو داشتم می‌دیدم، این سری برنامه درمورد حجابه و دکتر غلامی عزیز درموردش حرف میزد. بخاطر سوال یک خانومی شروع کرد به آمار دادن و مقایسه امارها در دوران جمهوری اسلامی و پهلوی. با خودم میگفتم این آمارا معلوم نیست درست باشه یا نه (با اینکه از دکتر غلامی شناخت نسبی دارم و میدونم ایشون واقعا بدون طرف و بدون تعصب صحبت میکنن). گذشت و فیلمی دیدم از برنامه روبرو و اگه اشتباه نکنم شبکه من و تو، اون آقا هم داشت امار میداد و اتفاقا امارها یکسان بود.
شبکه من و تو بخاطر حذف شدن عکس جلد دخترها جلسه گذاشته بود و شبکه سه خودمون(!) خیلی وقته سر حجاب دارن کل کل میکنن، مخصوصا قانون حجاب اجباری و نگاه مردم و دستگاه های رسمی نسبت به خانومایی که پوششون طبق اسلام نیست.
اساس تشکیل این دو بحث از این دو شبکه متفاوت بود. اما بعدش کلی ناراحت شدم. نه از اینکه همچین حرفایی زده شده، بلکه این حرفا توسط کی و چی داره زده میشه. خودمونیم، ما ملت ایران، خیلی وقتا گول بازی رسانه رو میخوریم. بیاید قبول کنید خیلی وقتا از کاه کوه ساختن و همه میدونیم این کارا تو رسانه چقدر راحته اگر تریبون داشته باشی و صداوسیما کشورمون هم به طرز مسخره ای دروغ بگه و اعتماد مردمشو گرفته باشه.
آرزو کردم کاش مسئله کشور خودمون به خودمون ربط داشت. به خارجیا چه؟ من نه به عنوان مسلمون، به عنوان یک ایرانی خجالت میکشم وقتی سازوکار یک کشور دیگه ای درمورد کشورم نظر میده. فرقی نداره امریکا باشه یا جیبوتی یا هرکشور کوچک فکسنی دیگه. من همچنین اگر غریبه ای درمورد خانوادم نظر بده بلافاصله با برخوردم مواجه میشه و شده.
آرزو کردم کاش مردم با هم خوب بودن، کاش خودمون با حکومت سنگامون رو وا بکنیم، کاش هوای خودمون رو بیشتر داشتیم، خیلی خیلی بیشتر.
- سه شنبه ۲۵ شهریور ۹۹
