خب به روم نیارین که اخه وسط امتحانا چه وقت کتابخوندنه؟ چون امتحانای این ترممون به طور معجزه آسایی فرجه داره. دانشگاه ما معمولا اعتقاد به هیچ فرجه ای نداره.
حالا در مورد این کتاب...
اول بگم که این کتاب شاهکار سلینجره. درموردش هم خیلی بحث شده من خودم خیلی مطلب ازش تو وبلاگا خوندم.
داستان درمورد یه پسر بچه 17 ساله ست. که از ادم بزرگا متنفره و خودش هی مقاومت میکنه تا مثل اونا نشه اما خب طبیعت دنیا تغییره و هم اینکه دیگه از نظر جنسی و بعضا اخلاقی معصومیت دوران بچگی رو نداره. برای همین تصمیم میگیره بچه هارو نجات بده. از زندگی ادم بزرگا از اینکه نکنه وقتی بزرگ شدن مثل مردم امروزه بشن: بدجنس، حقه باز و حیله گر.
بچه ها تنها کسایی بودن که این پسر بهشون اعتماد داشت و مابقی ادم های روزی زمین رو به باد توهین میبست.
نویسنده خیلی خوب دوره ی نوجوونی رو که دوره ی تضادهاست به تصویر کشونده مثلا میخواد بره موزه، تا دم در میره اما نظرش عوض میشه و برمیگرده! خیلی از حرفاش و فکراش و کاراش همینطور بود.
خوبیه کتاب این بود که صریح بود. راحت توهین میکرد، فحش میداد ، از رابطه جنسی میگفت و... و اینکه انتشارات علمی فرهنگی امانت دار خوبی بود. قلمشم روان بود و راحت جلو میرفت.
کتابیه که فراز و فرود زیادی نداره. همش هم یه پسرنوجوان نشسته براتون از ادما میگه و غر میزنه و فحش میده :) البته بعضی قسمتاشم از خواهر و برادر کوچیکش و خوشیاش میگه. لذا اگه حوصله غر زدنا و درددل یه ادم دیگه رو ندارید فکر کنم نخونید بهتره. اما اگه میخوان کتابخون قهاری بشین بخونین که این کتاب یکی از آثار بزرگه.
من این کتابو که میخوندم برای دو سه روز شده بودم نوجوان. واقعا حس سالهای پیش خودم برگشته بود. مخصوصا اونجاهایی که یه ماه میخواستم برم رشته خبرنگاری، ماه بعد تصمیم میگرفتم برم ادبیات، ماه بعد حقوق، ماه بعد روانشناسی، ماه بعد هتلداری و ... باور کنین همه ی اینا یه روز آرزوم بودن :)
- چهارشنبه ۴ تیر ۹۹
